بخشی از متن کتاب
گزینش طبیعی یا انتخاب طبیعی فرایندی است که در طی نسل‌های پیاپی، سبب شیوع آن دسته از صفات ارثی می‌شود که احتمال زنده ماندن و موفقیت زاد و ولد یک ارگانیسم را در یک جمعیت افزایش می‌دهند. این فرایند از مکانیسم‌های کلیدی تکامل محسوب می‌گردد. تنوع ژنتیکی در جمعیتی از موجودات زنده سبب می‌شود که در زیستگاه کنونی آن جمعیت، بعضی از افراد گروه برای بقا و زاد و ولد، احتمال موفقیت بیشتری نسبت به دیگران داشته باشند.
همانطور كه قبلاً نيز گفته شد، نقشي كه داروين براي انتخاب طبيعي در روند تكامل قائل است؛ اين عامل را به صورت اصلي‌ترين ركن نظريه او در مي‌آورد. داروين در ضمن مثال هاي مفصل، مكانيسم تأثير انتخاب طبيعي را اساساً به ايجاد تفاوت در مرگ و مير محدود مي‌دانست. او عقيده داشت كه افراد كم سازگار با غربال طبيعت حذف مي‌شوند و افراد سازگارتر باقي مي‌مانند. علاوه بر اين، نگرش داروين درباره نحوه اثر انتخاب طبيعي، حالت مطلق‌گرايانه داشت. داروين تصور مي كردکه نحوه اثر انتخاب طبيعي متكي به قبول نوعي معيار براي سازگاري است. به اين معنا كه افراد پایین تر از معیار را حذف می کند و دارندگان بالاتر از معيار را باقي مي‌گذارد. نگرش امروزي درباره‌ي انتخاب طبيعي و نحوه تأثیر آن دو تفاوت اساسی با ديدگاه داروين دارد:
