برشی از کتاب
«چون نوبت به عضدالدوله رسيد چندان عمارت كرد كه آن را حد نبود از بندها و نواحي ساختن و در عهد او مجموع مال پارس و كرمان و عمان با عشر مشرعه ی دريا به سيراف و مهرويان سه هزار و سيصد و چهل و شش هزار دينار پارس با عشر مركبها كه به سيراف بيرون آمد مهرويان دو هزار و صد و پنجاه هزار دينار از اين جملت.»
آل بويه به اهميت نيروي دريايي رزمنده نيز در خلیجفارس پي برده و به سازمانبندي آن پرداختند. پس از آلبويه سلجوقيان كرمان در منطقه خلیجفارس و سرزمين عمان حكومت يافتند شهرياران سلجوقي كرمان سرداراني به نام شحنه از سوي خود به عمان ميفرستادند تا در آن سامان و كرانههاي خلیجفارس و درياي مكران حكومت كنند.
با حمله تيمور به ايران حكمرانان هرمز خود را مطيع تيموريان ساختند هرج و مرجهاي ناشي از حمله تيمور به ايران بر اوضاع تجاري خلیجفارس اثرات منفي بر جاي نهاد و اين مسئله تا روي كارآمدن صفويان همچنان ادامه داشت.